فونت درویش ترکیبی از خطوط ریحان و نسخ است که به ‌منظور بهبود خوانایی، ویژگی‌های آن‌ها با هم تلفیق شده است. در فونت درویش، خطوط کشیده و بلند ریحان برای افزایش وضوح کوتاه‌تر شده‌اند، در حالی که دیگر حروف در مقایسه با نسخ، عریض ‌تر طراحی شده‌اند. تمرکز اصلی طراحی فونت درویش بر خوانایی بهتر و جذابیت بصری بوده است، بدون توجه به محدودیت‌های طول و عرض متن. این توجه ویژه به خوانایی و توازن زیباشناختی باعث شد که فونت درویش موفق به کسب جایزه معتبر تایپوگرافی از Type Directors Club (TDC) شود.