فونت هیلدا یک فونت دست نویس است که محمد عمویی آن را براساس دست‌خط شخصی خود ساخته است. محمد عمویی پیش از این فونت دست‌نویس مانلی را در فونت ایران منتشر کرده است. فونت هیلدا به نسبت فونت مانلی ساده‌تر است و فاقد کنتراست ضخامت است (یعنی ضخامت حروف یکسان است و کم و زیاد نمی‌شود.)

حروف در فونت هیلدا به طور کنترل شده‌ای رها هستند نه آنقدر زیاد که نتیجه یک فونت فانتزی و اغراق شده باشد و نه آنقدر حساب شده که تبدیل به یک قلم متنِ ساده شود.

فونت هیلدا در نسخه اول دارای ترکیبات محدودی است و فاقد ترکیبات جایگزین، اما از نسخه‌های بعد تعداد ترکیبات افزایش خواهد یافت و ترکیبات جایگزین اضافه خواهد شد.

فونت مانلی به دست‌خط طبیعی خیلی شبیه است. در بسیاری از فونت‌های سبکِ دست نویس، حروف با دست طراحی شده سپس روی یک خط کرسی به هم متصل شوند، در حالی که فونت مانلی دارای کرسی سیال است. این همان ساختاری است که مثلاً خط نستعلیق را شکل می‌دهد و طراح فونت مانلی (محمد عمویی) به خوبی از آن استفاده کرده است.
علاوه بر کرسی سیال، فونت مانلی دارای ترکیبات بسیار زیاد، امکان ایجاد کشیدگی و حروف جایگزین متنوع است.

فونت دست نویس حمیده ساعیان به نسبت دیگر فونت های دست نویس رایج از تنوع شکل، آزادی و راحتی بیشتری برخوردار است و در نتیجه به یک دست خط خودکاری واقعی نزدیک تر است.
فونت های دست نویس برای درج نکته های خاص در تبلیغات، ایجاد فضاهای شاعرانه و صمیمی در گرافیک محصولات فرهنگی کاربرد زیادی دارد.
حمیده ساعیان در این پروژه دست خط شخصی خود را به فونت تبدیل کرده است. تبدیل یک دست خط به فونت دارای ظرافت ها و مراحل پیچیده ای است که شرح آن در این قسمت ممکن نیست. اما تصویر‌هایی از مراحل کار را در ادامه خواهید دید که برخی از مراحل کار را نشان می دهد.

تصویر زیرنشان میدهد که اگرچه طراح به دست خط خود مسلط است اما نیاز دارد بررسی تحلیلی و تمرین های خوشنویسانه داشته باشد تا مناسب ترین شکل حروف را نگارش کند.